photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 30 MARCA 2011

To po prostu niemożliwe, abyś mnie nigdy
nie pokochał,
nigdy w to nie uwierzę, bo taka wiara
zabiłaby kobietę we mnie,
kobietę, którą właśnie odkryłam, polubiłam
i której zamierzam dać to, czego pragnie
Nie mów więc, że nie pokochasz,
bo zmuszasz mnie, bym spróbowała sztuczek,
jakie wypatrzyłam w koronkowych podwiązkach babuni
Umówmy się tak: na początek zostanę
Katarzyną Wielką
i ciebie zamienię w Stanisława Augusta
będziesz klęczał godzinami za zamkniętymi
drzwiami mojej sypialni
przepraszał bogów za głupotę
i niepokorny język
całował rąbek mojej sukni i małą stopę
(może być w czarnym pantofelku)
I gdy wreszcie gotów będziesz odwołać
wszystkie kłamstwa wymierzone we mnie
podniosę suknię tak wysoko
że wymażesz ze swojej pamięci słowo nigdy
a potem wyjdziesz z mojej sypialni
niosąc w sobie ciężar piersi i żar ud
dzięki którym staniesz się Augustem Wielkim
a twoje ubranie zawsze będzie pękać
w szwach na samą myśl wysuniętej spod mojej
sukienki stopy (może być w czarnym pantofelku)