aha

DOROSŁA JESTEM

o,O

dokańczam.

kawałek twarzy, spojrzenie w lusterku,

mój uśmiech i ta pomyłka,

znów uśmiech i poprowadzenie lekkie, tak bliskie.

pytanie, nadinterpretowane i wyolbrzymioną historią upiększone,

i to, że JUŻ jesteś, tak szczerze.

od tego się zaczęło.

burza, emocje, śmiech, nadzieja, fantazja, kop w dupę i kolorowe marzenia w nostalgię, melancholię, histerię, ból, zobojętnienie na rzeczywistość, regularny płacz i tęsknotę przekształcone.

źle jest nie panować na emocjami swoimi,

a nad uczuciami najgorzej.

dobrze, że inni ludzie na świecie są do pomocy,

dobrze, że nie byłam ciągle sama z pamiętnikiem.

sama, a między mną a pamiętnikiem tylko nadmiar uczuć, za mocnych i za głupich.

wstydzę się tego...

i jakoś radzę.

bo muszę.

ogólnie różne rzeczy czuję.

a Ty wiesz, co najbardziej.

Ty, co zrzuciłaś skorupę, z którą niektórzy się przyjaźnili :D

dupeczko <3

znak zapytania stawiam też nad tym, co powinno być dla mnie najważniejsze.

piszę powinno, bo dopadły mnie zaburzenia priorytetów i hierarchii wartości.

pewnie dlatego milczę.

czyli to ja niszczę.

znowu...

cholera, wszystko przez Ciebie.

i tak się nigdy o tym nie dowiesz.

powtórzę, 11 to za dużo.

ekscytujące moje prawo jazdy.

[próba stabilizacji]

*Dziękuję Dire Straits i Stingowi za Money For Nothing, Philowi Collinsowi za Easy Love, Separate Lives i Take Me Home, Celine Dion i Jennifer Rush za Power Of Love, Def Leppart za Love Bites, znowu King Crimson za Epitath, Marillion za Pseudo Silk Kimono, Guns N' Roses za November Rain i Don't Cry i wszystkiemu co mi się z tymi (dotychczas) 23 godzinami kojarzy.