~ ~ ~ 

Czesc.

Erm, nawet nie wiem od czego by tu zaczac. minelo sporo czasu odkad ostatni raz tutaj cos dodalam. Dziwnie jest wrocic po 3 latach przerwy. No ale co zrobic, praca szkola, chlopak. Troche sie pozmienialo od ostatniego czasu. Moje zycie na photoblogu skonczylo sie kiedy bylam w Polsce w 2014 i moje zdjecie zostalo zaakceptowane przez Vogue. Wrocilam do Angli, zaczela sie praca college, i tak jakos lecialo, wiecej nauki mniej czasu na przyjemnosci, po szkole znowu wakacje mniej zdjec powrot do Londynu, kolejny rok collegu. Poznanie chlopaka, ale to mniejsza nie bede o nim raczej duzo wspominac, ma sie dobrze. Wyskoki poza miastu tu troche tam, i tak jakos mi sie zylo, praca szkola chlopak, mini wycieczki, no i bum lato znowu, znowu wakacje tym razem inaczej niz zwykle bo spedzilam je w Grecji z chlopakiem i jego rodzina. Niesamowite wpomnienia i przezycie. Bylo tam tak inaczej, bez znajomych, ciaglego spedzania czasu w domu przed internetem. Ale widac wszystko co dobre wszystko sie konczy. Studia. Nie wiem do tej pory czy one sa dla mnie, ale nie poddaje sie i proboje dalej sie wspiac ponad to wszystko i zdac je. wkoncu wszyscy wkoncu musismy miec jakas kariere. Co z fotografia? dlugo sie zastanawialam czemu przestalam tak z dnia na dzien fotografowac. Ciagla ta szkola, praca, szkola praca, doprowdzalo mnie do szalu, no ale coz, nic nie mozna z tym zrobic. Wmawialam sobie ze to moze koniec hobby, i calej przygody z fotografowaniem i moze trzeba wkoncu zaczac cos porzyteczego i wziasc sie za swoje dorosle zycie. Lecz jak to mowia, dla chcacego nic trudnego prawda? Nie wiem jak sobie poradze z tym wszystkim. Do tej pory nie wierze jak kiedys moglam tak po prostu wrocic, robic lekcje uczyc sie i wszystko miec pod kontrola razem z fotografia. Przeciez jest tyle rzeczy na glowie ze to glowa mala. a to tu by sie wyszlo a to cos. no bynajmniej inni by tak mysleli nie ja. zaniklam w sobie jako tako, nawet sama nie wiem czemu. Popelniajac jeden blad, zrozumialam ze nie moge dopuscic zeby one sie powtorzymy. Dlatego tez mam nadzieje ze ten powrot dobrze mi zrobi, i czy zaczynajac od nowa, od nowa odnajde moje stare ja. Klatka. Stop.