http://www.youtube.com/watch?v=JTEUIuhNBIM&feature=related

Gdy patrze na to z daleka... widze dziewczyne,zagubiona, samotna nie wie w ktora strone isc... Stoi na rozstaju drog, czeka az ktos, ktokolwiek powie ktora droga ma isc...Ale Nic nie slyszy...Dlaczego?! Przeciez ma tylu przyjaciol, wspaniala rodzine...To dlaczego nikt nie moze jej pomoc? Czuje ze mimo tego iz w jej zyciu jest tyle ludzi jest samotna.Nikt nie powie jej co ma zrobic nikt nie zlapie jej reki i nie powie..Chodz, przejdziemy przez to razem,MASZ MNIE!

Stoi...Wpatrzona w dwie sciezki, nie widzi zadnego drogowskazu,nic...przerazajaca pusta i cisza...W jej glowie tysiac mysli, nie chce tego zalowac, a wie ze to wlasnie teraz jest ten czas kiedy musi wybrac droge ktora bedzie szla przez reszte zycia...

Nie wie dokad zaprowadza ja te drogi, wie tylko ze wybiera miedzy mniejszym zlem...

Zabawne w tym wszytskim jest to ze ona nigdy nie musiala isc przez zycie sama, zawsze byl przy niej ktos kto mowil jej ze to co robi jest wlasciwe, zawsze wiedziala ze cokolwiek by nie zrobila miala za soba przyjaciol...Dlaczego teraz czula sie tak samotna, dlaczego czula ze jej swiat odbiega coraz dalej od reszty?

Patrzac na dwie sciezki, z jej oczu zaczely splywac lzy, mimowolnie, plakala...chciala krzyczec, blagac o pomoc.Byla tak slaba, czula ze nie poradzi sobie z zyciem , musiala miec kogos kto bedzie przy niej gdy  upadnie, kogos kto ja podniesie i karze isc dalej...