Jestem naiwna, ufam miłości
Dodano: 15 SIERPNIA 2010
z Wiednia
z Wiednia
Gdy pochylisz nade mną twe usta pocałunkami nabrzmiałe,
usta moje ulecą jak dwa skrzydełka ze strachu białe,
krew moja się zerwie, aby uciekać daleko, daleko
i o twarz mi uderzy płonącą czerwoną rzeką.
Oczy moje, które pod wzrokiem twym słodkim się niebią,
oczy moje umrą, a powieki je cicho pogrzebią.
Pierś moja w objęciu twej ręki stopi się jakby śnieg,
i cała zniknę jak obłok, na którym za mocny wicher legł.
M.Pawlikowska- Jasnorzewska
Teraz tęsknię. I boję się. Cierpię na bezsenność, a noc zgrzyta boleśnie zębami. Ja jednak umiem ranić. Nie chcę ranić...
