do you hear me?

Światu kręci się w głowie, opada na plecy i płacze zanosząc się śmiechem.

 Moje teraźniejsze 'bycie' jest całkowicie nieprzewidywalne, nastroje kontrastowe, a kolor włosów niejednolity. Z tymi dwoma po miesiącu pracy w Piasecznie, nie wiem już co jest, czego nie ma, na co trzeba czekać i o co pytać. Nie wiem czy cokolwiek wiem.

- Boję się.

- Niczego się nie boję, mam już dosyć tego wszystkiego..

- To moja wina...Jak zwykle to moja wina.

- Nie ma w tym żadnej mojej winy, czy nie zasługuje po prostu na zwykły odpoczynek?

- Tyle sytuacji, tyle mogło się stać...

- A stało się? Nie.

- Tak. Wystarczy, że tam byłam.

- Mam dosyć.

- Mam dosyć... 

Jeszcze trochę tej kłótni w mojej głowie, a stanę się osobą o niejednej tożsamości.