Stanowczo zbyt czesto nasze marzenia i oczekiwania mijają się z tym co dostajemy od świata. Sami pomyślcie ile razy mieliscie ochotę wykrzyczeć komuś prosto w twarz że robi wszystko nie tak.... No ile . . .Z pewnością o wiele razy za dużo. Ciagle naiwnie wierzymy, że ktoś usłyszy nasz niemy krzyk. Cóż moze tak ma być musimy tkwić w naszym niewypowiedzianym świecie.No i w taki sposób pozwalamy sobie odejść.

Moze życie polega właśnie na tym, żeby odnaleźć tą osobę która bez problemu bedzie czytała w naszych myślach... i nie pozwoli nam odejść.

Może życie we dwoje polega własnie na tym żeby patrzeć na swój sposób w tym samym kierunku, żeby w odpowiednim momencie złapać za rękę, żeby zawsze wiedzieć jakie słowa przyniosą ukojenie.

A może tak mi się tylko wydaje.