z kawą po europejskich miastach. 

boże jak jest cudownie. aż trudno w to uwierzyć.

brakowało mi was trochę. ale już, nadrobię.

ogólnie życie jest piękne, tymczasowo:

-są ferie - wolność dla duszy,

-jest dobre towarzystko

-atmosfera też niczego sobie

-czegóż chcieć więcej?

cholerne i nieznośne wyrzuty sumienia nie pozwalaja mi spokojnie spać.

co mnie zaczyna bardzo, mega bardzo intrygować.

bo przez pewien czas jest dobrze, przynajmniej tak ci się wydaję. 

zapominasz już o wszystkim. wierzysz, że jest naprawdę dobrze.

żyjesz z tym przekonaniem. w pełni świadomie.

czujesz, że jesteś kimś, w końcu. jesteś pełna życia.

ale nagle takie gówno, takie niby nic, rujnuje to co było dla ciebie najważniejsze.

spokój wewnętrzny. i cholera, jak tu się nie denerwować.

skoro człowiek, który nie ma pojęcia o tobie i twoim teraźniejszym życiu powraca.

z uśmiechem na twarzy, od ucha do ucha. i przekonaniem, że jest dla ciebie najważniejszy.

z dala od rzeczywistości. co prawda szarej, ale przecież rzeczywistości.

szykują się mixty.

i tańce, nareszcie.

baking with girls.