FAKE AND GAY 

Cześć, dzieciaki, kopę lat.

Nie wiem, czy dalej mnie uwielbiacie. Ba, nie mam nawet pewności, czy kiedykolwiek byłam dla was chociażby fajna. Tak naprawdę mnie to nie interesuje, ale możecie zostawić pod notką jakiś bzdurny komentarz 'fajnja focia, wbij!' ale wiedzcie, że nie wbiję.

.

Wchodzę do szafy tylko po to,

żeby z niej wyjść.

Jako bardzo dobry student czasami łapię się na tym, że gapię się krzywo w niedbale wpiętą wsuwkę we włosach dziewczynki siedzącej przede mną i powoli acz skutecznie - i teoretycznie jedynie/niestety! - przejmuję władzę nad światem. Potem nie mam najmniejszego pojęcia, czego dotyczył wykład na którym spędziłam zbyt duży ułamek własnej młodości i gdzie, do jasnej cholery, są moje notatki.

11. listopada wybieram się na Marsz Nihilstów, wpadajcie. Albo nie.

Ludzie boją się, gdy patrzy im się w oczy, czują się wtedy zdominowani. Niewiarygodnie przyjemnie jest o poranku zdobyć przewagę nad ekspedientką w sklepie, wybrawszy uprzednio wodę gazowaną i jagodziankę. To daje kopa na cały poranek.