W dążeniu do perfekcji. 

Znowu wszystkim okłamuję, a w tym samą siebie. Że jest dobrze, że jestem szczęśliwa, że potrafię przejść koło jedzenia obojętnie. 

Nie potrafię się opanować, z potem stoję przed lustrem i mówię sobie " Ty gruba kretynko, dlaczego to robisz?"

Dziś znowu próbowałam wymiotować, znowu bezskutecznie.. Boli mnie cały przełyk. Dlaczego to robię, sama nie wiem.. Może dlatego, że przymierzyłam moją ulubioną suknienkę, i okazało się, że się w nią nie zapnę.. Stałam i płakałam. Nie chce tego, chcę schudnąć, chcę czuć się dobrze. Chce mieć poukładane w głowie. Szukam motywacji, szukam szczęścia..

Czasami myślę, że lepiej by było, jakby mnie nie wcale nie było. 

Od jutra HSGD.