Błądząc, gdzieś w chmurach... 

...A ja znów zacznę tęsknić za Tobą"

Więc ona spuszcza ze smyczy każdą męczącą ją myśl.
I ucieka, gdzieś daleko, gdzie najdalej tylko może...!

Znów się okazuje, że tym miejscem są Jego ramiona.
Każdy, nawet ten najczulszy dotyk sprawia,

Że stan zapomnienia się pogłębia z tą chwilą.

I można by było używać wybitnych obrazów słownych,
Lecz pytam: Po co i na co to komu?!

Chciałoby się serduszka rysować na kartce papieru,
czy wypisywać ściany od ich dwojga inicjałów.
Tylko: Dlaczego?!
Przecież ostatecznie to wszystko ma i tak swój sens, 
Który jest na tyle głęboki, a i tak poparty czynami.

Czasem wszystko inne się takie wydaje proste.
Można by było tak po prostu to zrobić...
Lecz, tak jakby w tym wszystkim coś zanika.

Patrząc często w Jego oczy i pytając się szczerze:
Co urzeka i za co kocha się tego drugiego człowieka?!
Gdzieś wewnętrznie pojawia się tysiące myśli,
Odpowiedzi podpierających każdą tezę.
Ale najskrytsze czeluści miłości mówią zupełnie inaczej.
Tym co się zowie odpowiedzialnością za czyjeś uczucia
I faktu z posiadania na wyłączność drugiego serca,
A oddaniu swojego własnego w dobre ręce.

Bo przecież kocha się tak po prostu za nic...
A może nadzwyczajnie za każdy szczegół...
Zbyt mało obejmuje słowo, że "za wszystko"-
Byłby to nie uczciwy wniosek i za skromny
Wobec osoby, która jest tak wyjątkowa!

_______________________________________________________

W momencie i z braku świadomości, gdy On tego nie wie,
Że ona się podkochuje w Jego ciele i umyśle i ustach.
Ale to i tak jest kilka detali w tej całej osobowości.
Tak naprawdę kochać to co coś innego niż miłość.
W tym co najważniejsze zamyka się nie tylko-
dotyk, uczucie, namiętność, gesty i chwile-
Lecz przyszłość przy boku mężczyzny,
Który ma być na zawsze i już do końca,
Aby MIŁOŚCIĄ dwoje się napawali ze sobą!