Masz takie zamyślone usta... 

Przejrzałam ogarnęłam po swojemu świat i siebie, wiem o kogo

i wiem dlaczego walczę, wiem że to ma sens, że to sprawia mi radość.

Dziś mija już 25 miesiąc razem,

dziękuje za wszystko za co można podziękować

i przepraszam za wszystko co zrobiłam źle.

Kocham Cię słońce <3

Tak mnie bierze na wspomnienia, lubię mój gimnazjalny bunt choć był w wielu kwestiach beznadziejnie głupi, ale cóż..

Często wracam do tych wspomnień, które są jedyne w swoim rodzaju, pamiętam 1 gimnazjum ucieczki z wf do parku, Francja, moje urodziny haha tak pamiętam to <3, wakacje, pamiętam wiele okazji dla których warto było pójść do biura, pamiętam Jastrzębią ten deszcz, nasze chore kłótnie, wymiana z Niemiec, albo Węgry... Nigdy nie zapomnę jak mocno wierzyłam w siłę przyjaźni, jak nie dałam dojść do słowa gdy ktoś chciał mi mówiąc, że to nie przetrwa...

Nie przetrwało, nie szukam winnych, nie szukam przyczyny. Stało się a jednak to wszystko te wspomnienia wywołują  mój mimowolny uśmiech, w bardzo znikomym stopniu czasami łudzę się że troszkę doświadczam tego co było kiedyś, wiem że to jedynie moja wyobraźnia. Myślałam, że ja jedna nie zmieniam nic jestem, czy mnie nie ma to nie ważne, a jednak serce mnie się kraja, gdy patrze jak się dzieje, a widzę mało. Mimo wszystko jednak tak na prawdę każda z nas poszła swoją własną drogą. Każda ma w większej lub mniejszej części SWOJE życie, dlatego i ja powinnam w końcu się odciąć od tego co już minęło i cieszyć się tym co mam.