PRAGA CZ.2

Ostatni, właściwie przedostatni dzień, bogaty był w krótkie i namiętne miłości, zarówno do czternastoletniego, niewolniczo pracującego przy wyrobie cukierków Harryego jak i do mówiącego szesnastowieczną polszczyzną, studiującego niewiadomoco (zabronili nam mówić) chłopaka, który powiedział, że żaden z jego kolegów dawno nie został zamordowany oraz podzielił się swoją refleksją na temat faszystowskich nauczycielek języka niemieckiego.

Była też kilkuminutowa miłość do piegowatego Anglika, który odpowiedział na dzikie syknięcie nietopiego. Jednak wcześniej była wielka nienawiść do kontrolera, który nie sprechen sie Deutsch? i ŁADNIE SKOMENTOWAŁ zdjęcie dziewczyny. Ochłonięcie z tych jakże negatywnych emocji nastąpiło po uświadomieniu sobie o nie złożeniu podpisu.

Ta noc była zdecydowanie najbardziej obfita w przygody, do czego przyczyniło się wiele nieprzypadkowych zbiegów okoliczności. Piwo w jazz clubie było za małe i za drogie żeby dziewczyny mogły pozostać tam na całą noc. Zamknięty pub, w którym dokonano kompromitacji życia, był zamknięty. Jackowodanielsowy klub był w porządku, jednak coś pokierowało dziewczynami, żeby wypić w chińskim stylu- na ulicy.

Tym oto sposobem zawędrowały do ROXY SECURITY, gdzie czekała na nie niespodzianka życia. Rzymska niespodzianka. W ten oto sposób dziewczyny znalazły się po tamtej stronie lustra, Laska sobie grał na gramofonie i zrobiło się gorąco. Właśnie przez to gorąco znalazły się na zewnątrz gdzie nikt inny, jak Antoine we własnej osobie, siedział i popalał cieniutką fajkę. Dziewczyna nic nie czuła. Do czasu. Do momentu, w którym dostrzegła, że oto przed jej oczami ukazał się sam ideał, w nietuzinkowym obuwiu, ideał kobiecy, paryski.

Tak oto zakończyła się praska love story. Antoine rozbija się taksówkami po europejskich stolicach i pije alkohole, których nazw nie potrafimy wymówić. Papierosy podane na złotej tacy. Antoine zniknął.