rusałki:) 

Mam ciągle w głowie ten abstrakcyjny świat. Brudny kreuzberg i prywatny autobus spod domu pod Luzię. U1 w każdy weekend z odrobiną rozlanego piwa i przerysowaniem. Nie wyobrażam sobie, żeby Almodovar nie nakręcił o tym filmu. O fitness klubie przy europa center i o całej tej sodomii, która się tam wyprawia każdego dnia.

Kocham dewocjonalia z tureckiego sklepu i tą dyskretną dawkę kitschu, jaką mi serwował w ostatnie dni. Świecące ołtarzyki i św. Franciszek  w brokatowej kuli. Podświetlane rybki, które przepływają przez akwarium. Sztuczne kwiaty zatopione w plastiku.

Kocham tą niepotwierdzoną naukowo zasadę, że na kreuzbergu jest cieplej. Kocham się stroić przez godzinę i przeglądać w lustrze z każdej strony po to tylko, żeby móc przekroczyć próg mojego małego nieba. Surrealistyczny świat .

To co najpiękniejsze w tym mieście, to to, że można robić wszystko, na co się ma ochotę. Chodzić nago po parku. Trzymać piwo w ręku. Leżeć na trawie i obserwować gwiazdy, mając wokół siebie mnóstwo palących się świeczuszek. Jeść najtańsze sushi świata.

I ta ilość przerysowanych postaci. Jak z filmu. Bitsches z Hackescher Markt, tańcząca baba w Rose, pan z kebaba, który popija mate i wypełnia zakłady piłkarskie ( w zeszłym tygodniu wygrał 5 tys. euro!).

Będzie mi brakować mojej ostatniej rutyny. Wychodzenia o zmroku, wracania o zmierzchu. Jeżdżenia po mate ( mate mate mate! gdzie jest moja mate?!) na rowerze z frędzelkami, które ktoś znaczącą oskubał na scheisse kreuzberg. Złoty kotek machający łapką.  Hefe dunkel bier i zielone lucky strike. So schmeckt kreuzberg. Verrückt!

Love schwulove

Ta fascynacja nigdy się nie skończy.