One day at a time  

Kiedy była mała była ślepo zapatrzona ,w rzekomo ,cudownych liderów.

W oczach było widać tańczące iskierki a od niej biła pozytywna energia i słodka naiwność.

Pragnęła i chciała wiele. Miała plany i marzenia.

Z czasem ,kiedy sama stawała sie tym kim być chciała, pękały różowe okulary.

I stało się . Osiągnęła cel. Miało być kolorowo, a świat na przekór niej przybrał barwy czarno białe.

Jednak nie poddawała się i trwała w swoim przekonaniu. 

Dorastała , widziała więcej. Zmieniała się, oczy coraz bardziej gasły z nieudolnych zmian na lepsze.

Energia wyparowywała , po przez otaczającą ją fałszywość, a słodka naiwność przeradzała się w szczyty bezczelności i chamstwa.

Ale brnęła w tym dalej i nadal w tym tkwi.

Dziś ma 21 lat .

Zraniono i zawiodło się ją wiele razy.

Z małej dziewczynki pozostało jej jedynie mgliste wspomnienie.

Jest trochę zagubiona, ale mimo wszystko twardo stąpa po ziemi. 

Jest sobą. Zmieniła by parę rzeczy ale jest jej z tym dobrze.

Ona Wam jeszcze pokażę. Tylko dajcie jej szanse.

Tak o to ni to optymistycznym ni to pesymistycznym akcentem żegnam , żegnam, sama nie wiem kogo.

Byle by do przodu

Z marzeniami i otwartym sercem

W poszukiwaniu tego co dobre 

I w poszukiwaniu Tych co są tego warci.