photoblog.pl
Załóż konto
Dodane 1 MARCA 2012
148
Dodano: 1 MARCA 2012

1.

OD NOWA.

 

Nie znamy się za to spotkaliśmy się wzrokiem.

dla szpanu, to ja mogę włosy na kolory tęczy zafarbować, a nie udawać że kocham.

historie lubią się powtarzać, a główni bohaterowie zmieniać.

Ludzie spotykają się w różnym miejscu i czasie. Mijają, przechodzą. Czasem nic z tego nie wynika. Czasem wynika wszystko.

Musisz twardo trzymać warte by uczucie nie odeszło i nie przeszło tak jak przechodzi przeszłość.

Często mam ochotę się przytulić. Zazwyczaj pierwszą osobą , którą mam na myśli jesteś Ty.

Czasem przyjemnie czuć, że się umiera. Czasem zbyt boleśnie jest żyć.

faceci szukają księżniczek, a gdy już taką mają - nie potrafią szanować i docenić. zdecydowanie bardziej wolą lalki, którymi można się bawić i w każdej chwili porzucić, jak gdyby nigdy nic.

Bez życiowego celu można też żyć, bo mimo błędów i upadków, kiedyś z czasem uświadomisz sobie po co i dla kogo żyjesz.

A na pytanie co robisz w życiu? Będę odpowiadać - dostosowuję się do zbiegów okoliczności .

Ludzie czekają. Czekają na słońce, na deszcz, na kawę, na przerwę, na miłośc, na szczęście. Tak naprawdę całe nasze życie jest jednym wielkim czekaniem na happy end.

Próbuję wymazać wspomnienia jak ślad ołówka gumką. Uparte, bezczelnie się temu opierają. Jedne stawiają mi przed oczami obrazy wywołujące uśmiech na twarzy, sprawiają, że chcę je zawsze mieć w sercu. Inne powodują ból w klatce piersiowej, jakbym zamiast serca miała wielką ranę, która paraliżuje całe ciało. Gdy tylko pozostaję ze swoimi myślami, czuję pustkę po Nim. A przecież miało być inaczej...

Spotkamy się na pewno kiedyś tak jak i wcześniej, znów usiądziemy

i będziemy rozmawiać, zajaramy, bo lubimy, nikt nam nie będzie przeszkadzać, zrobisz jakieś kanapki, tak jak zawsze kurwa, czemu czuję się jakby świat się tak nagle urwał ?

Sztuką nie jest zapomnieć i odejść, sztuką jest przebaczyć i żyć obok tego, który Cię zranił.

Potrzebuję Cię do życia, jak cukru do herbaty. Ups, nie słodzę.