tym jednym życiem trzeba żyć 

Patrząc na stare zdjęcia zamieszczone tutaj kilka lat temu

Na mnie, na moją twarz

Na wszystkich innych, którzy tutaj trafili

I na to, co pisałam

Czuje, jakbym przeżywała teraz drugie życie zupełnie inne od poprzedniego

Różni się ogromnie, aż ciężko je porównywać

Ale myślę, że śmiało mogę powiedzieć, że jestem szczęśliwa mimo tej inności i niespełnionych planów sprzed kilku lat

Uszczęśliwia mnie mój zawód i praca, mimo kilku wad i minusów, które znalazły by się zawsze

Uszczęśliwia mnie to, gdzie jestem i wiem, że powrót do dużego miasta na stałe byłby chyba najgorszym pomysłem

Uszczęśliwiają mnie ludzie, którzy mnie otaczają tutaj i Ci, którzy dalej są przy mnie mimo dzielącej nas odległości

No i co najważniejsze, jestem szczęśliwa przy nim. Mojej drugiej połowie. Jest tak dobrym człowiekiem, że aż czasem trudno uwierzyć. Dba o mnie niesamowicie i chce dla nas jak najlepiej. Nasze plany sięgają daleko w przyszłość i najfajniejsze jest to, że już krok po kroku je realizujemy

Za 11 miesięcy nastanie dzień, na który tak długo czekam i mam nadzieję, że już wtedy nic nie pokrzyżuje nam planów

Dobrze jest, jak jest

PS. Fajnie by było wrócić do robienia zdjęć.. Chyba najwyższa pora!