Cześć kochani!

Jak mijają wakacje? Wyjeżdżacie gdzieś? A może praca Was uziemiła i niestety w tak fantastyczną pogodę musicie użerać się z szefem? 

Nie wiem dlaczego, ale do napisania tej notki zainspirowała mnie piosenka, którą odkryłam kilka dni temu, a już zapadła mi w pamięć, znajdziecie ją na końcu notki. 

_______

Kiedy 3 tygodnie temu wyjeżdżałam do Hamburga, byłam pełna obaw. Wiecie, nowe otoczenie, bariera językowa, którą mi osobiście ciężko pokonać, ponieważ za każdym razem, na każdym kroku kiedy słyszę język niemiecki z automatu zaczynam się blokować, i jedyne słowo jakie potrafię wtedy z siebie wydusić jest tak beznadziejne, że aż szkoda o tym mówić, a przyznajmy szczerze - NIE KAŻDY NIEMIEC chce rozmawiać z nami po ANGIELSKU, więc mimo najszczerszych chęci nie jesteśmy w stanie się dogadać. Może oni też mają taką blokadę jak my? Nie mam pojęcia. 

Któregoś dnia poszłam na zakupy z całą listą rzeczy których potrzebuję, a że Edeka była najbliżej, więc sami wiecie. Nie przedłużając, kupiłam wszystko. Podchodzę do kasy, płacę a tu bum, kasjerka oskubała mnie na 2 euro, niby nic, ale w głowie automatycznie włączył mi się przelicznik. Wtedy się przełamałam i zwróciłam jej uwagę, nie dając się zwariować poprosiłam o ponowne przeliczenie ponieważ kwota jaką mi zwróciła jest inna z tą która widnieje na paragonie. Nagle  wielki szum, przychodzi kierownik i przeprasza za zaistniałą sytuację. 

Boże to była pierwsza rozmowa po niemiecku, ale ponowna blokada włączyła się tak szybko jak zniknęła. 

Wróciłam do Polski z bagażem wspomnień, oraz kilku doświadczeń, nie zawsze tych miiłych. A oto i piosenka, o której wspominałam wyżej.