Każda naiwność stanie okoniem

Mówi się czasem, że miarą człowieka jest ilość błędów 

wśród nich jest lament, wiedza go okiełznaniem ćmi w obiegu 

samej rzeczy codziennych spraw, zatem gdzieś łaska wiary idzie w odstawkę 

na rzecz wiedzy spod ciemnych gwiazd najczęściej, a wraz z pracy biglem w pogardę 

Tylko przychodzi wciąż czas pustki - dla mnie nieuchronny 

gdy coś przypomni o dniach, w których zawsze mnie Bóg chronił 

a wtedy sięgam po różaniec, bo Bóg zawsze mnie przecież ma w planach 

ja chcę, by wiedza w końcu dla mnie w toku zdarzeń mnie w wierze wzmacniała 

Jestem pełen zaufania wobec następstw planu Bożego co do mnie 

chcę wiedzieć jak uwalniać w sobie wiarę, jak znów coś mnie mocno dotknie; 

Prawdziwa dorosłość - czyli symbioza wiedzy z wiarą 

naiwniakom pod prąd czyni dysonans z przeżycia wgłąb 

Lecz każda naiwność stanie okoniem - głęboko w to wierzę 

chcę wzrastać, jak i morale - stosownie z metodą odniesień 

do ustalania odpowiednich proporcji - obracać w coś 

co wśród wahania podpowie mi o mocy od Pana wciąż 

Pochodząca od Boga cząstka w mig unaocznia na tle fałszerstw 

to co można od nowa dostać - impuls, jak z posad wstać w swej walce; 

Każde odróżnianie oszustw, w duecie wiary z wiedzą, przychodzi łatwiej 

zatem pomóż Panie - obudź sumienie, aby chcieć uwolnić prawdę