Wzbudzić strach w straszydle

Jak to dobrze wstać z rana i przywitać słońce 

blask stosownie napawa, gdy w swych siłach coś chcę 

Do tego niebo tak przejrzyste, bez żadnej chmury 

poniekąd przekona że życie jest warte ulgi 

Z rana zupełnie inna energia - wszystko staje się proste 

nadal tu jestem, życia piedestał szybko daje bieg wspomnień 

lecz są one pretekstem by się zanurzyć tu i teraz 

w tej pogodzie przepięknej, skrycie brzask tu dziś uprzyjemniać 

By cała reszta tego pięknego dnia przyniosła owoce 

rytm nada bieg zdarzeniom, lecz bez oprawy końca po drodze 

lepiej go nazwać nowym początkiem, by z każdym dniem tak było 

więc chciej od rana nosić to słońce, gdy patrzysz w nie aż miło 

Miły, piękny poranek zawsze zwiastuje porządek świata 

z sił mych pełnych dostatek, zatem tak w skrócie stosownie nazwać 

należy to wszystko - By ten stan się we mnie utrzymał na przyszłe czasy 

wsadzę kij w mrowisko - Dylemat?! - Chcę wreszcie wzbudzić strach w straszydle łasym