Cisza związana z oczekiwaniem

To jest temat, który dojrzewał we mnie bardzo długo 

w formie dzieła, ulgi z dociekań jeszcze mało wśród trosk 

nie wiem jak to ugryźć, by sobie z tym poradzić na przyszłość 

ledwie mam wgląd w ulgi symfonię, by potrafić tak płynąć 

Jest to dla mnie najtrudniejsza ze wszystkich form ciszy 

przez co zawsze naprzód wwiercam w me myśli coś z dziczy 

czerpanie z niej garściami przecież graniczy z cudem 

nie dane jest zatracić się w niej - za silny ból jest 

A głowa mnie boli niemalże za każdym razem 

a ona w mej dłoni jest wszakże, jak tak z tym walczę 

by wsłuchać się we fragmenty ciszy w tym hałasie myśli 

w życiu mam cel, lecz jak się w tym silić, gdy zaznaję sił zgrzyt 

Cisza związana z oczekiwaniem mnie jak dotąd wykańcza 

znika w rozdaniach z kolejnym stanem wrzenia pod prąd w synapsach 

jest w niej najmniej ciszy, której tak chcę i łaknę 

chcę w mej małej niszy uciekać w tę nirwanę