Ubijanie kotleta

Zastanawiająca jest bezradność obojga płci na tym tle 

zabawa dająca, jeszcze darmo, drogowskaz życia - w czym rzecz...? 

człowiek odniesieniem oszukać chce sprytnie, wszelakich szczodrych co dnia 

może to się bierze z poczucia, że przy mnie jest taki dobry/dobra

Tylko, że branie wszystkich własną miarą głupca, źle się kończy 

wszystko przez zasięg krzywd tych - ...za rozwagą uparcie chcesz kroczyć...? 

Przecież szczodrość, w skrócie, to stan umysłu, w którym się kładzie na nią nacisk 

w tej grze pozorów wtem zostań w ukryciu - wśród ich męczarń się bardzo traci 

Lecz profesją bycia wciąż głupcem, jest ich ciągły rozwój 

więc poniekąd ich tak rozumiem, że z widocznych kroków 

wśród innych naiwnych - wchodzi im w nawyk zawsze bestia cwana 

umilić takim żywot, by ich samych na piedestał stawiać 

Jednak sypie się im sól w oczy bez zmian, by ich zakonserwować 

więc na życzenie, ich upodlić trzeba, gdy im brakło sterowań 

nad tymi, co zdjęli klapki z oczu wśród dziwnych metod dociekań 

tak, by widząc te ich macki, w końcu ubili tego kotleta 

Po to by pokazać im kres upadku, wybierając wolność - namysłu objaw 

odchodzić od brania w ich grze udziału, gdy zbierają komfort zaszczytów co dnia 

by mogli w ich cieniu ukryć kompleksy z bycia wiecznie niedocenionym, chciwym 

w swym ciągłym zniżeniu, wśród im podległych - wrzynać się - nie będąc sensownym przy tym...