Odnaleźć siebie w sobie samym

Rozpocząłem spacerek wzdłuż alejki człowieczeństwa 

to co wziąłem dla siebie, już na wieki wgłąb mnie mieszka 

już na wstępie byłem ciekaw, czy ten zestaw pasuje do wielkości wnętrza 

tu najlepiej życie przetrwać, gdy chcę mieszkać w tak dużej objętości miejsca 

Mam całe życie na to, by z tym miejscem zrobić co chcę 

a zawsze myślę jak po wszystkim będzie pomimo przejść; 

Chciałem po nich wiele razy postawić na stan surowy 

ale zdobić chcę te ściany, chociaż gdy na plac budowy 

Przychodzę, i tak nie ma za bardzo komu robić nawet 

być może cisza je, jak malarz, w pokoju zdobić zacznie 

ona przynajmniej zrobi to perfekcyjnie i bez żadnych sensacji 

popatrzy na mnie, po czym coś pięknie wyjdzie z tych jej barwnych kreacji 

Wracając do spacerku - nie bardzo dość długo chodzić lubię, więc go zdrabniam 

za bardzo błąkam się wśród miejsca, co obłudą trąci w tłumie - jest to miazmat 

najwidoczniej tych, co błądzą, gdy wciąż ich trudy dosięgnę uchem; 

A wychodzę tylko po to, by po nim wrócić do siebie z hukiem 

Przez tą chęć powrotów, umiem odnaleźć siebie w sobie samym 

chcę wciąż mieć powodów strumień do zmian, lecz lepiej obeznanym 

być w temacie co dnia, nie stawiając przy tym na płytki pośpiech 

wygrzewam się w kołdrach, lecz prawda to styl życia, czyli pościel