Obieranie ziemniaków

Jak to w życiu bywa, odziera się nas z wierzchniej warstwy 

da to z tylu przywar pojednanie, aż wreszcie zastrzyk 

który połączy obierki, by mogły wylądować na śmietnik 

wśród nich drobnostki z obietnic wymownych, gdy dochowasz tajemnic 

To co dasz, odwzajemni reszta twoich braci i sióstr 

w koło ciasnota jest, i mieszka gdy trwonisz czas i impuls 

by w konsekwencji z nimi wszystkimi wylądować w garze 

gdy dotkniesz ziemi, limit swych sił tlisz tylko z ognia marzeń 

On jest twym kurkiem z gazem i zarazem czasem w walce o tlen 

potem gdy uśniesz, prawdę widać najpierw, jak sen bardziej pojmiesz 

wtedy zrozumiesz, że gdy zmiękniesz z innymi, to wydobywa się skrobia 

z wnętrz tych monument niewymiernej idylli - to tych drobnych zmian jest objaw 

Lecz zaczyna się to wszystko od obierania ziemniaków 

sens da z życia beztroski owoc potem, jak grasz w schemat swój 

bycia dorosłym tu, by trwać w bardzo owocnym przemijaniu 

i albo gonisz króliczka, albo poskromisz ten życia trud