Lufcik

Plany są od tego, by przewidzieć w myślach jak nie będzie 

aby spłonąć wewnątrz, żyj zeszłym dniem i daj znać gehennie 

że już może nadejść, wgłąb tworząc wielki mur z barier; 

Chcesz znów z powielanej - o zgrozo! - kwestii, pójść dalej? 

Myślenie na zapas sprawia, że nie ruszę się z miejsca 

tym niemniej jak działam, spajam duszę, gdzie mieszka 

Najwyższy, lecz na drzwiach swego pokoju z lufcikiem w kształcie serca 

ma szyld by przekazać, że obłok znoju tu dziś nie znajdzie miejsca 

By pójść gdziekolwiek naprzód, trzeba myśleć na bieżąco 

w życiu, gdzie wciąż łez padół żegna tychże z namiętnością; 

Dlatego ciężką pracę wykonuje już tylko mój mózg 

na zewnątrz mieć okazję, by spośród serc, użyć rozumu 

Wobec tego to takie ważne, by pielęgnować ciszę w sobie 

poprzez ego odnaleźć prawdę, i penetrować czym jest człowiek 

spośród serc - czyli w pladze ludzkiej namiętności 

bo tu jest limit zdarzeń z uciech w samej złości 

W związku z tym, patrzę na to wszystko niejako z boku 

obudzić napęd prawdą, by wgłąb wezbrało znowu 

w przeciwnym razie nie zaglądałbym w środek tak często 

lecz dziwnym trafem chcę zmian wciąż w samym sobie - nawet wprost 

Bo chcę się ciągle o sobie czegoś dowiadywać 

poprzez swe bodźce z osiągnięć wewnątrz dokazywać 

by żyło mi się po prostu jak najlepiej podczas przejść 

krzyk złych klątw w siłę spokoju wstaw zamiennie pod czaszkę