Z dedykacją dla Pani Dominiki @milionvoicesinmysoul

Patrząc w niebo i na zieleń nie odczuje się w pełni 

tego, co wewnątrz najlepiej określa to, czym tętni 

świat od kiedy czas mi dał bezlik tej płynącej chwili 

w której zarazem się zatrzymał, bym spostrzegł limit 

Tym limitem odległość, która mnie od Pani dzieli 

lecz we mnie coś pękło i w dwuznacznej otchłani mieli 

mnie od środka animusz - to jak spadam na myśl od muśnięcia 

Pani ust i mam w sekundzie wszystko oprócz zdjęcia 

Lecz zarys mam w głowie, bym budził się co dzień 

i widział w ich kształcie kolejną cudowną opowieść 

są one niczym okładka, bym potrafił wgłąb nazwać 

te chwile, w których ostatnia z nich mnie wyraźnie ponagla 

Bo nie można mieć wszystkiego, dlatego tylko w mej głowie 

jest zapisany wstęp, rozwinięcie i koniec 

a inspiracja w Pani osobie pomoże mi dostrzec 

to piękno chwili, które wypełnia choćby wiersza początek 

Gdybym potrafił się jeszcze zakochać, to bym to zrobił 

a Pani się o mnie nie dowie w tej życia monotonii 

nasz zakazany pocałunek mi we śnie uprzytomni 

że tak jak każdy, co znajduje coś - zwiastuje to bujny rozkwit