Ależ tu grafomanią trąci... ;)

Wstałem rano - szklankę z kawą napierając piję 

ale jak ją z czasem kładąc na ten chaos i chlew 

zamierzając nanieść jakość na wers albo i wiersz 

pamiętam wciąż - zawsze sprawdź co za tekst na złość piszesz 

A czemu na złość? A bo od dziś mam z tym problem 

Ależ tu grafomanią trąci... - jak z tych wspomnień 

znaleźć zbiór, albo patos choćby? - każdy człowiek 

na przekór da coś z karkołomnych dawnych podniet 

Chociażby w postaci myśli złotej prawdy odmęt; 

To ważny, choć barwny wyścig z momentalnych dążeń 

do spraw tych, co karmisz nimi swoje wady poprzez 

wciąż znany logarytm z chwil tych, co je nazbyt pojmiesz 

I zarazem nie potrafisz zliczyć tych, co Ci uciekły 

bo kładziesz nacisk na błędy z chwil już nieobecnych 

A te co przeminęły bez udziału 

twej wiedzy o nich, wtem 

zwalasz na brak weny bez ustanku, 

więc mendzisz po dziś dzień 

Zatem nadejdź weno, bo już nie mam o czym pisać 

niech stanie się przełom i wyjdzie ze mnie optymista 

chyba że zacznę tworzyć coś od teraz bez weny wgłąb 

czyli zamknę oczy, by dojść do sedna z bezbłędnych form