Zwykła i pospolita przeciętność

Podczas całego życia w młodości bacznie się przygląda 

i stoi obok gdy chwilom złości towarzyszy dysonans 

czeka by móc wykonać swój plan i zmęczonym zmysłom dać 

odetchnąć i zarazem z miną posępną na mej twarzy czymś oddać 

tą burzę hormonów, przez którą w pułapce doznań 

tkwiłem od zmroku do świtu - i tak codziennie od nowa 

Jestem w połowie przejścia do meritum, by od słowa do słowa 

zablokować ten czasowy wehikuł, w którym bolała wciąż głowa 

Zbiera mi się wtedy na wspomnienia, które chcą ze mną pozostać 

tak jakbym miał sobie obiecać powrót do czasów za gnoja 

za każdym razem gdy wciąż wwierca się pomału nostalgia na obraz 

i podobieństwo stworzona do smaku beztroski, co wciąż trwa 

i nie odpuszcza - lecz właśnie wtedy uderza mnie już uodporniona 

być może z racji wieku ostrożna chęć wejścia z nią w romans 

Mowa o wiernej kochance, której obecność jest dozgonna 

i która coś dać chce, tak jak ja w tej chwili ten morał 

Ref.   Ona nie pyta, nie dopomina się zewsząd 

        o czas - nie wnika gdzie go trwonić masz,

        więc przez to 

        odnajdź się w jej skrzydłach, i ochronić daj się

        przez nią 

        to przecież tylko zwykła i pospolita przeciętność 

Ona tylko wtedy da siłę w wieku dorosłym 

kiedy się na nią otworzysz z wnętrzem pełnym pokory 

przychodzi tym szybciej, im bardziej uderzy do głowy 

za młodu wzięty na połyk strumień wód sodowych 

po prostu gdy z buntem się przywitamy wśród podobnych 

sobie rówieśników - to teraz czujemy się wciąż młodzi 

gorzej wśród leniwców ówczesnych, którzy nie mogą się obronić 

w czasie teraźniejszym przed buntem, który ich nerwom szkodzi 

Ja wolałem grzeszyć często i obficie w wieku szkolnym 

by przed trzydziestką na to życie już nie być nieudolnym 

i teraz nie postępować jak gówniarz, co zdycha w pół przytomny 

bo go dopadła równia pochyła w dół i konflikt 

z samym sobą - tylko dlatego że jak dotąd tylko trwonił 

swój czas na zmysłowość, która mu na siłę uprzytomni 

że jej czas już musi minąć, by sobie ulżyć od dziś 

czyli od chwili gdy ujrzysz ilość swych głupot jako ich użytkownik 

Ref.   Ona nie pyta, nie dopomina się zewsząd 

        o czas - nie wnika gdzie go trwonić masz,

        więc przez to 

        odnajdź się w jej skrzydłach, i ochronić daj się

        przez nią 

        to przecież tylko zwykła i pospolita przeciętność 

Teraz i w tym momencie, gdy jestem po trzydziestce 

jest łatwiej podnieść się, gdy ochrania mnie jej bezkres 

oswajam ją dzień w dzień, bo chcę stworzyć jeszcze 

w swym sercu przestrzeń na coraz większe szczęście 

Nie sądziłem wcześniej, że znajdę w sobie miejsce 

na to by z jej sensem i logiką przeżywać więcej 

Myśląc że to droga donikąd, musiałem zmienić podejście 

do życia i do ludzi, co idą razem ze mną przez życie w tym momencie 

aby wreszcie móc zrozumieć, że to jaki jestem 

zależy znów pośród przejść tylko ode mnie 

Uważam ponadto że w jej skrzydłach jest o wiele lepiej 

bo to stanowi ochronę w mym ciele, by nie czuć się jak więzień 

teraz mi szepcze do ucha tylko jedno słowo: Zechciej! 

to wskazówka by nie podupaść gdzieś wokoło codziennej 

tułaczki z buta w przeróżne miejsca - więc nie szukając odniesień 

jedyne co mi potrzebne by iść z nią, to jest chęć 

Ref.   Ona nie pyta, nie dopomina się zewsząd 

        o czas - nie wnika gdzie go trwonić masz,

        więc przez to 

        odnajdź się w jej skrzydłach, i ochronić daj się

        przez nią 

        to przecież tylko zwykła i pospolita przeciętność