Nieokiełznanie

Piszę to w dniu swych urodzin - nie uda wam się ugodzić 

kogoś kto już od dziś wśród godzin paru zdążył się uwolnić 

od przekonania jakoby ktokolwiek inny mógł sądzić 

że samemu można tylko błądzić, zamiast na nowo się urodzić 

Albowiem do tego nigdy nie potrzebowałem mędrców 

którym się wydawało, że tkwią w mym sercu 

po to by dać mnie w szereg innych szyderców 

mających czelność wejść w siebie, będąc wśród nich nie na miejscu 

Tak samo w związkach - wszystko robiłem od podstaw 

dokładnie w taki sposób bym z samym sobą był constans 

W przeciwnym razie dałbym sobą manipulować 

by i tak zostać samemu co noc z kapitułą spraw 

za które ordery i honory już co dzień moje byłe 

zbierały po to, by mi zabierać w moment siłę 

licząc na to, że moje nieokiełznanie w zarodku zduszą 

zakładając mi kaganiec, obrożę i smycz jako uprząż 

Miały mnie za psa i opuściły mnie jak psa 

mówiąc: policzek nastaw, bo Cię rozliczę za dnia 

za bezdurno : bo nie daję się wychowywać jak reszta 

i nie chciałem poleceń wykonywać na pieska 

A ja będąc wtedy człowiekiem, pozostałem nim do dziś 

już nie zaufam kobiecie, nawet tej która mi słodzi 

Oby pierwsze chwile trzydziestki, ułożyło z mych części 

element życiowej dygresji, zamiast posad z tych klęsk złych