Proszę - Dziękuję - Przepraszam

W chwilach takich jak ta, u mnie pojawia się uśmiech 

bo dajesz mi każdego dnia od rana powód do uciech 

lecz przez życia odcienie szarości tak często zapominam 

o pięknie i radości gdy patrzę na niebo, a to chwila 

niezapomniana i za każdym razem inna 

pomimo że taka sama - i wcale nie znika 

bo niebo mi daje chmury po to bym pisał 

rzeczy ważne i bzdury, od których koloryt znika 

Dlatego proszę - niech mnie natchnie ten widok za każdym razem 

i w chwilach gdy jest niemiło, i wtedy gdy ze szczęścia nie zasnę 

lecz zdarza się, że rozmyślam nad upływającym czasem 

wtedy z podziękowaniem odpływam z wierszem gubiąc zasięg 

Dlatego dziękuję, że pejzaż nieba z chmurami tak działa na mnie 

gdzieś tam zerkam i zawsze wypatrzę piękno w tym kadrze 

a jest ich tu sporo, choćby po to bym mógł podziwiać ich pęd godzinami 

kształt ten, ich ruch i kolor to moment gdy zwlekam z przeprosinami 

A przepraszam tylko za to, że nie dostrzegam Twego piękna 

w chwilach gdy szarość sprawia, że mi głowa pęka 

więc niech to zabrzmi w Twoją stronę jak obietnica w ciemno 

będę tam patrzał tak często, jak długo jest życia przede mną