Wszystko na pokaz przed ludźmi

Była niezwykłą ofiarą swych zwyczajnych kompleksów

jedyne czego chciała w życiu, to poczuć coś w sercu

bo jak dotąd życie zdążyło ją tylko wgłąb zepsuć

w taki sposób, że nic nie czuła oprócz narastającego nonsensu

Oprócz tego chciała uciec od kłopotów i problemów

więc wybrała sobie za cel gmeranie wśród odmętów

za jakie miała mężczyzn, więc by się pozbyć własnych obłędów

lokowała uczucia od naiwniaków po mędrców

Lecz robiła wszystko przy nich zbyt nadgorliwie

chcąc ich uszczęśliwić oddawała się im czasem za bardzo chciwie

wszystko po to by ich przekonać że jest i będzie tą jedyną dla nich

by w podzięce mogła się dowiedzieć że dla Niej warto umrzeć lub się zabić

Wszystko na nic, bo Ona niczym upragniony wiatr na pustyni

daje wytchnienie - po czym znika migiem - by go nie uchwycić

gdy już nie miała sił szukać tych, co mogła szybko z pantofla znieczulić

wybrała mniejsze zło - wszystko na pokaz przed ludźmi

Ale dopiero teraz Ona czuje prawdziwe szczęście

które i tak potrwa chwilę, lecz już nikt słowem nic nie szepnie do Niej

bo im bardziej zechce zbudować coś na krzywdzie, tym częściej

polegnie jako człowiek - lecz Ona o tym już się nie dowie