Antidotum na wirusa samotności

Nie traktuje tego jako żadne rzemiosło

bo to co przeżyłem z Nią

po rozstaniu z inną

zwyczajnie mnie przerosło

nie sądziłem, że zaznam tyle szczęścia hurtem

trudno to nazwać, ale po prostu poczułem ulgę

Ten nadmiar seksualnej rozkoszy we wspomnieniach wraca

to mi pomaga, gdy wirus samotności dopada

i sprowadza na parter gdy inni nie potrafią żartem

podchodzić do świata, które brane na serio staje w gardle

Lecz najpiękniejsze jest to, że płyną mi łzy szczęścia same

bo satysfakcja mnie wypełnia że było mi to wszystko dane

nikt mi tego nie zabierze

co najwyżej bawi reakcja myślicieli

że ich się nie nabierze

choć w dupie byli i gówno widzieli

tak samo u pozerów

wszystko przeżyli i byli wszędzie

na wojennej ścieżce ze świadomością równą zeru

pokazują, że nie warto udawać kogoś, kim nie jesteś

Ja za to się cieszę, że Bóg pokazał mi że istnieje

bo popełniłem mnóstwo seksualnych grzechów u boku kobiety

w której się nienasycony zasmakowywałem w wielkim pędzie

a On mnie mimo wszystko za to nie potępił

Ja pomijając ten aspekt, jestem po prostu dobrym człowiekiem

mówię o sobie prawdę, ponadto nikomu tym krzywdy nie robię

a gdyby nawet, to brzydzi mnie zakłamanie w kobiecie

dla której facet pod tym względem musi być nierobem