Erotoman

Trochę głupio mi było zdać sobie sprawę 

że to tak działa na mnie - aż czuję w brzuchu ssanie 

na myśl że dnie całe potrafię myśleć tylko o tym 

tym bardziej że to mnie i tak nie spycha w kłopoty 

Czuję koloryt w tym mrocznym wnętrzu, które rośnie 

jak grzyby po deszczu; na wszelkie sposoby potrafi mnie unieść trochę 

każdorazowy krajobraz Jej, dzięki któremu czuję formę 

choć czasem bardzo samotny - samopas mknę przez życie, gdy już nie mogę 

się podnieść od ocen gdy każdy z osobna westchnień obiekt 

jest tak daleko, albo zatruwa przestrzeń koło mnie 

Jak burak żebrzę o uczucie, które skompensuje 

te cudowne chwile, po których się wszystko potem psuje 

podnieść w górę głowę tym trudniej, gdy Ci odbiera mowę 

wobec kogoś, dla którego w sekundę tracisz głowę 

Teraz wiem że zwyczajnie w związku nie podołam 

iść tą samą drogą co ona - Twoja wizja mnie nie pokona 

z jednej prostej przyczyny - bez ustanku w trójnasób chcę wciąż kochać 

choć tego kwiatu jest pół światu, moim domem jest Częstochowa 

tylko tu, jak pragnę zdrowia, chcę pozostać 

dlatego erotoman w mojej osobie jest wciąż w szponach 

z których na domiar złego nie chce się wydostać 

zakochać się - to jest moja droga krzyżowa 

dlatego te chwile tak bardzo kocham - gdy można się zakochać, ale dalej sobą pozostać