Mors

Straszne uczucie dała ta pieprzona dorosłość

wrażliwość z sercem wtedy jest w szponach na okrągło

bo gdy wchodzi się w ten wiek z takim przeklętym darem

wszystko boli to co ma wzmocnić - tak jakby za karę

Zrobiłem dziś coś, co sprawiło że straciłbym równowagę

gdyby nie wnętrze kobiety, które ocaliło mą próżność, ale

jest mi z tym źle i chujowo, bo przez ten niechciany wybryk

popłynęły mi łzy, a właściwie łez cały przypływ

Bo miałbym na sumieniu ludzi, którzy musieli się latami trudzić

by tam, gdzie są tu dziś, mogli dać szansę głupim

jak choćby mnie - by mi pokazać że każdy ich i mój błąd

to dla każdego z osobna ogromna na szyi uprząż

Aby mi dziś i jutro już się nie myliło z głupią iluzją

dającą złudną wizję, że skoro dziś nie chce - to zechce mi się jutro

lecz gdy żyjesz tak jakby jutra miało nie być

to i tak nazajutrz uznasz, że takie życie, to jest to samo co niebyt

Dlatego gdy dostałem szansę, to marzę już tylko o jednym

by w tym koszmarnym kwadransie nauczyć się na przyszłość tej puenty

by z każdym kolejnym ciosem, który sam sobie zadam

zamienić się z morsem - bym umiał zgasić uobecniony napalm

w ułamku sekundy, bo taki zimny prysznic daje tylko zapał

by się w sobie zapaść, zamiast bez ustanku się uczyć na błędach i działać

Niech dzisiejszy dzień obleje me serce ciekłym azotem

bo gdy ktoś nie chce być morsem, powinien tym bardziej mieć wywalone

na zanurzenie w wodzie - wtedy praca staje się patrzeniem w przerębel

bo gdy stoję na kruchym lodzie, to nie chcę czekać aż się przeziębie

ponieważ to nonsens, tym bardziej gdy się wciąż uczę tego że kontekst

sam w sobie nie sprawia że rujnuje się proces życia z samym sobą w zgodzie