Wewnętrzny autoportret

Wszystko się zmieniło od kiedy nauczyłem się kochać 

przecież to takie proste - zwyczajnie własną drogę odnajdź 

i żyj tak, by dzisiejszy dzień Ci moc dał 

do tego, by go przeżyć w pełni od początku do końca 

To jest wciąż jedyna wskazówka dla mnie, by nie czekać na jutro 

które może nie nadejść, zatem wystarczy zamienić próżność 

na komfort psychiczny, by się nie martwić w tym życiu 

o sprawy, na które nigdy nie będziemy mieć wpływu 

Doprawdy wielką trudnością z początku jest nad sobą pracować 

ale to jedyna metoda, by nie zwariować 

bo gdy się zwariuje dla kogoś znowu, to potem znajdę w chuj 

powodów, by w pojedynkę oszaleć samemu 

Po prostu trzeba mieć w życiu coś, na czym można się oprzeć 

bo bez tego łatwiej ściągnąć na siebie klątwę 

która polega na tym, że nie masz niczego w zanadrzu 

by się cieszyć życiem, gdy się budzisz nazajutrz 

Dlatego niech was wasz wewnętrzny autoportret pcha do tego 

by odgonić marazm i zacząć brać życie za mordę choć 

należy je brać na tyle,

na ile udźwignąć możesz wgłąb 

ten potencjał;

ważne by nie robić nic na siłę 

bo wtedy poczujesz jego ciężar do wewnątrz