W pułapce sentymentów

Chciałbym zatrzymać dziś widok

który w przyszłości zapewni mi dom

zapatrzeć się można, tylko czy zdołam

pod wpływem marzeń czegoś w życiu dokonać?

Od nowa wpatrywać się i wzdychać w utopię

bym tu na ziemi pytał co ja tu robię

to tak mój koniec ma wyglądać

skoro już teraz na niebo spoglądam?

To obraz życia dla tych, których trwoga

zmusza do picia, bo to ich jedyny drogowskaz

Ja nie piję ale wiem jak chce życie najlepiej przeżyć

chce spoglądać w to samo niebo ciągle i wierzyć

że to wszystko co tu jest tylko epizodem

zostanie w niebie w trójnasób wynagrodzone

Choćby przez stres i emocji ogrom tutaj

i to tak bym za wcześnie nie wybierał się z buta

do miejsca w które wierzę nadal, a do którego każda minuta

zbliża mnie z utęsknieniem, wiara nie daje mi upaść

Dopóki tu są ludzie, którzy chcą bym żył

żyję właśnie dla nich

sposób by z pustką wśród przejść tu żyć to wyczyn

z tym że ja chcę Tam być

Dlaczego piszę w takim tonie? Bo tu człowiek jest nikim

w pułapce sentymentów spłonie nim rozluźnią się wnyki

które go tu trzymają co dzień i to tak by jego głuche krzyki

zapić alkoholem, bo tu na ziemi ciągle pragnie być kimś.