Utwór

Idę przez życie z Tobą na ruchomych schodach

by wierzyć skrycie w osąd nad skruszonym co dnia

ale wiem że już znalazłeś dla mnie miejsce

zgodne z moim przeznaczeniem

Ref. To Ty mi dałeś nadzieję z siłą

Odzyskałem wiarę w to że

nadejdzie miłość

Nie zabieraj siły swych cnót

w doczesnej wędrówce.

W doczesnej wędrówce

tak często brakuje słów.

Póki żyję wiem że wystarczy Ci zaufać

bo chcesz jak najlepiej dla mnie.

Pokora i uniżenie przed Tobą to najlepsza nauka

tu na ziemi, bo w niej sensu ma dusza szuka, tak wiem

Ref. To Ty mi dałeś nadzieję z siłą

Odzyskałem wiarę w to że

nadejdzie miłość

Nie zabieraj siły swych cnót

w doczesnej wędrówce.

W doczesnej wędrówce

tak często brakuje słów.

To Ty dałeś mi siebie, bym podołał

żyć na co dzień z piętnem filozofa

bym wciąż kochał życie nad życie

bez względu na wypowiedziane przed chwilą słowa, bo

Ref. To Ty mi dałeś nadzieję z siłą

Odzyskałem wiarę w to że

nadejdzie miłość

Nie zabieraj siły swych cnót

w doczesnej wędrówce.

W doczesnej wędrówce

tak często brakuje słów.

A gdy już zasiądę po Twojej prawicy

spraw proszę by ma dusza nie spełzła na niczym

i bym tak postępował,

bym z chwilą gdy nadejdzie koniec

wiedział że jestem po właściwej stronie granicy

Ref. To Ty mi dałeś nadzieję z siłą

Odzyskałem wiarę w to że

nadejdzie miłość

Nie zabieraj siły swych cnót

w doczesnej wędrówce.

W doczesnej wędrówce

tak często brakuje słów.