Ten błękit moją utopią

W błękicie Twych dwóch oceanów w tęczówce

miewam tylko utopijne poglądy,

swe życie Tobie oddać już chcę

bo bez Ciebie jest puste, tak jak horyzonty.

Nieba mi trzeba by wciąż czuć tą siłę Twoich oczu

bym co noc śnił i we śnie studiował ich blask.

Gdy patrzę w ich błogi kontur, chętnie zbudowałbym plac

dostępny tylko dla nas,

dla Ciebie - to nie żaden plan

podstępny z mojej strony

wszystko dać tej jednej - jedynej, dzięki której

po utopieniu się w jej oczach modrych

wszystko jest tak piękne i barwne zarazem

jak mnie spytasz, wpatrując się w Twoje oczy

czego tam szukam

odpowiem że już wszystko znalazłem.