14 stycznia - Niebo

Bardzo piękne niebo mnie dzisiaj przywitało

zacząć ten dzień wierząc że w myślach wybrzmi radość

i tak z każdym następnym dniem iść z Bogiem.

Narodzenie wewnątrz jest, bym jak inni zaczął

w czynach nad wyraz tętnić wszem i wobec.

Nadto we mnie pękło - ten zwyczaj, gdy widziano

radość we mnie, przez to grzeszył wrak i wybrał los

tych tam - żadnych barier, żyłem by polec.

Racząc się gehenną, gdzie bym spadł? Niby na dno!

i tak zazwyczaj w dzień gniłem i w noce.

Na dobre jestem z Bogiem i mam bliskich światło

na czczo jestem z wiedzą - niezwykła myśl! - żyj tak wciąż!

im czas zmarszczy bardziej życie, tym gorzej.

Na koniec - chcę z wiedzą przeżyć rajd, bym zwyczajność

życia brał tym bardziej - żyj więc tym losem!