Oddycham miłością, by żyć... 

' Kolejny raz tutaj wracam,
tutaj wiem, że nie muszę się witać, ani żegnać.
Tutaj mogę odetchnąć i pomyśleć w ciszy.
To taki rodzaj terapii, dotknąć dna, odbić się i znowu płynąć po powier zchni.

Nie tęskniłam, albo może jednak trochę.
Ta wolność i czyste powietrze jednak mnie uskrzydla.
To jedna z tych rzeczy, których chyba nigdy nie pożałuję.
Każde słowo - prosto z serca, z najgłębszych zakamarków mojej głowy.
Nieliczni to czytaja, nieliczni zrozumieją, jedyni podejdą, zapukają i zapytają się mnie czy, aby na pewno wszystko jest w porządku.

JEST.

Odpowiem jak zawsze z przepięknym usmiechem.
Odpowem pełna energii, ze starannie nałożoną czerwoną szminką.

Co z tego, że ta czerwień mnie zdradza,
co z tego, że nie mam już jej nawet w torebce.
Co z tego, że szpilki zakładam od święta,
a za minutę kolejny raz będę musiała odpuścić siebie.

Nikt.
Nic.
Ja.

___________________________________

Kocham ją - sens życia. <3