Słowa nie przychodzą z łatwością

Opowiadał o tym jak bardzo mu na niej zależy.

O tym,  że wybrała innego zostawiając go na lodzie.

O tym jak bardzo ją kocha  i jej potrzebuje.

Nie wiedząc, że z każdym z tych słów zadawał mi cholernie wielki ból.

Słuchałam go uważnie nie zdradzając żadnych emocji,

lecz w środku pragnęłam wbić sobie nóż w serce, by już tak nie
cierpieć...

bo poprostu...ja.. zbyt bardzo...ehhh..

Teoretycznie nie powinno mnie interesować
z kim piszesz,jakie macie relacje.
Czy lubisz kogoś troszkę bardziej.
No właśnie - teoretycznie.

Minęło już tyle czasu  a Ty wciąż zajmujesz tysiące moich myśli...

...bo są ludzie po których pozostaje coś ponad wspomnienia...

Rzeczywistość często weryfikuje nasze oczekiwania...

czasami jest już trudno udawać że wszystko jest dobrze...

Chciałabym żeby wszystko było prostsze...

chciałabym zacząć życie od nowa...

nie chodziło o powrót, o chodzenie w Jego wielgachnej bluzie,
wdychanie do nozdrzy Jego intensywnego zapachu,
o czułe pocałunki każdego wieczoru,
czy nawet te przesłodzone wiadomości na dobranoc i dzień dobry.
zwyczajnie chciałam czasem zamienić z Nim słówko,
przekonać się, że sobie radzi i może trochę, troszeczkę,
znieczulić tęsknotę, która zatruwała każdą część mojego organizmu.

Chciałabym po prostu dowiedzieć się co u niego,
czy jest szczęśliwy, czy wszystko jest tak jak chciał,
wiem, że i tak nie powiedziałby mi niczego nowego,
Po prostu....
Od niego nie chcę niczego, za to od świata chcę bardzo wiele,
bo chcę znów, choć na chwilę...ehh
Nie przestanę go kochać i szkoda, że nikt nie
bierze tego pod uwagę w planach mojego życia...

wiesz jak to jest gdy nie pomaga nawet najsłodsze ptasie mleczko,
chcesz leżeć, patrzeć w sufit i słuchać najsmutniejszych piosenek?

a wiesz jak to jest gdy nie chcesz jeść kompletnie nic,
nie chcesz nieczego słuchać, nawet tych kiedyś ulubionych piosenek które wyciągły cię z nie jednego doła,

kiedy nie chcesz nawet patrzeć w sufit i klnąć w myślach na ten cały świat, kiedy stajesz na dworze, w cieńkim swetrze nie przejmując się zimnem, patrzysz w niebo pełne gwiazd, a w myślach masz tylko jedną twarz...?

Nie obiecuję ci, że zapomnisz. Nigdy nie zapomnisz,
ale nauczysz się żyć z tą świadomością.
Będziesz mogła patrzeć na niego i słuchać jego głosu,
a później odejdziesz, by pocałować człowieka,
który zastąpi jego miejsce... Nie obiecuję ci, że już
nigdy nie będziesz o nim myślała i że przestaniesz go kochać..
bo nigdy nie przestaniesz. Ale obiecuję ci, że z czasem nauczysz się żyć bez niego.

 http://arkia69.wrzuta.pl/audio/1wszbT6XU5v/ceha_-_listopadowa_noc