Jeżeli podoba się Wam mój blog, będę wdzięczna za polecenie :*
Miłego czytania :*

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=o0DdXhFVcEg#!

Weronika brała coraz więcej chemii. Organizm znosił to gorzej niż na początku. W jej życiu jednak, pojawiła się nadzieja. Te słowa zapamięta ona w całym swoim życiu. Mamy szpik. 100% zgodności! - o właśnie takie zdanie wypowiedział pewnego poranka lekarz prowadzący. Wszyscy na sali cieszyli się razem z Weroniką. Chcieli poinformować całą rodzinę, ale poczekali, żeby nie zapeszać. Dwa dni później dziewczyna miała przeszczep. Minął tydzień. Szpik się przyjął! Wtedy obdzwonili całą rodzinę. To była największa radość w ich życiu. Procedury wskazują, że po dwóch latach od przeszczepu Weronika może spotkać się z dawcą, jeżeli on wyrazi na to zgodę.

Kochany Pamiętniku,

dziś mijają dwa lata od przeszczepu! Piękne dwa lata w zdrowiu. Może i trzeba kontrolować krew ale to nic w porównaniu ze wstrętną chemią! Jestem w remisji (bez objawów choroby)! Tak bardzo wyczekiwałam tych dwóch lat. Chce poznać dawce! Chce mu za to wszystko podziękować. Mogę teraz żyć!

Kochany Pamiętniku,
dawca wyraził zgodę na spotkanie. Tak bardzo się cieszę! Nazywa się Adam i ma 22 lata. Czy wypada mu coś kupić ? Co będzie chociaż w 0.0000000000000000000000000000000000000000000% podziękowaniem ? NIC! To jest zbyt piękny dar - nie mam jak za niego podziękować. Może coś symbolicznego ? W co się ubrać ? Nie wiem. Boję się, a zarazem bije ode mnie szczęście.

Weronika udała się o szesnastej pod dom Adama. Wzięła cztery głębokie oddechy i zapukała do drewnianych drzwi. Po chwili otworzył je wysoki blondyn o niebieskich oczach. Przywitali się. Zaprosił ją do środka.

CDN!