Chyba nareszcie dorosłam. Wiadomo, nie całkowicie - wciąż siedzi we mnie duża część dziecka, którego natura ujawnia się w najmniej oczekiwanych momentach, lecz ten element mojej osobowości wcale mi nie przeszkadza. Jestem już o tyle dojrzalsza, by móc z uśmiechem na ustach pożegnać pewien etap swojego życia. Etap, kiedy to dzieliłam się swoimi problemami, przeżyciami oraz przemyśleniami z praktycznie obcymi mi ludźmi. Tak, dobrze myślisz - właśnie się z Tobą żegnam. Nie potrzebuję już internetowego pamiętnika, by radzić sobie z samą sobą, teraz mam pewność, iż uda mi się bez niego. A jeśli chcesz wiedzieć co u mnie... Po prostu się do mnie odezwij. Napisz, zadzwoń, spotkaj się ze mną - jest przecież tyle opcji! Jeżeli jednak coś Cię przed tym powstrzymuje, to wiedz, że jestem z ludźmi, których naprawdę kocham i którzy kochają także mnie, a dla Ciebie nie ma tu miejsca. Do zobaczenia nigdy i... Dziękuję.
Inni użytkownicy: myskax3alexcvbogna123lollypoplollypopolejtoxddderwa22protectyourauraelmariachi28921lordmagriffy93gandahar
Inni zdjęcia: *** coffeebean1Księga locomotiv Zapiekanka w środku,smacznego. halinamStasic duchem obecny bluebird11... maxima24... maxima24... maxima24... maxima24Fix me milionvoicesinmysoulArchiwum X pustkawarzona