Wszystkie zapierające dech w piersiach historie mają swoje zakończenie. Nie każdej należy się spektakularny finał. Co widzę patrząc na własną historię na przestrzeni tych lat? Wiele sytuacji przykrytych jest fikcją, tylko flesze uczuć zawsze były prawdziwe. Co wolałabym widzieć patrząc za siebie?

Kiedyś przychodzi taki czas, gdzie każdy dojrzewa do zakończenia gry, która pochłania tyle dobrej energii, którą każdy w sobie nosi. Wszystko, co spotyka nas w życiu- dobre lub złe- ma swój sens i cel. Kiedy już przerobisz lekcję zadaną przez los, trzeba umieć odpuścić i podziękować za to, co otrzymałeś.

Dotarłam do momentu, przez wiele lat walcząc sama ze sobą, w którym umiem podziękować. Gdyby nie wszystko to, co przeżyłam, łzy, śmiech, pobożne życzenia, spełnienia marzeń, drżenia serca, dźwięki, gesty, myśli, niepokoje, zawody i triumfy- nie byłabym tym, kim jestem teraz.

Wierzę, że wszystko co przyniósł mi los na przestrzeni tych lat miało ten właściwy sobie sens, już niczego nie żałuję, choć nie wszystko stało się w momencie, w którym chciałam aby się wydarzyło. Ale wiem, że tak miało być, byłeś dla mnie najważniejszą lekcją w życiu.