Spreparowana rzeczywistosc. 

Im wiecej starań, niespodzianek, materialnych efektów starań człowieka,

tym większe szanse, że było to robione na darmo.

Im wiecej zyskujesz... tym więcej możesz stracić.

Im czesciej tracisz, tym rzadziej podejmujesz ryzyko.

Bez ryzyka nie ma profitów.
Raz na górze, raz na dole...

O jeden raz za dużo. O jedno pocieszenie za mało.

O jedno zdarzenie za dużo. O jedną rozmowę za mało.

O jeden przemilczany okres za dużo. O jedno zdanie za mało.

O jedne starania i wiare przyszłość za dużo. O jedne z nas za mało.

Gdy wszystko traci sens. Gdy białe jest czarne, a czarne jest czarne.

Gdy ostrze nie może dosięgnąć błękitnej rzeki.

Gdy rzeka plynie czerwieniąc krajobraz.

Gdy wszystko przestało mieć sens i nabiera nową barwę...

Gdy sam wątpisz w siebie. Gdy Ja nie poznaje 'mnie'.

Gdy krople spływają, czas mija, głowa zaczyna boleć, a świat znikać....

Gdy wszelkie starania nasuwają wątpliwości i pytania.

Gdy wiesz za dużo, słyszysz za mało.

Czego się można pozbyć? Psychicznie już nic nie będzie mocniej bolało...

... sam, pośród najczerniejszych myśli. Najgorszych wizji.

Najgorszej przyszłości. Sam. Pozbawiony wszystkiego.

Pozbawiony życia, pozbawiony swjego ja.

Pozbawiony połówki serca/

Z wyrwanym tym co jeszcze zostało dobre....

Nie mając gdzie iść. Gdzie uciec, gdzie stacjonować.

[END]