To na zdjeciu to moje wspaniałe dzieło podarowane mojemu krejzolowi na urodziny szesnaste, który byly sto lat temu. Bo właśnie, ja tu jakieś sto lat nie pisałam.

No cóż, co się działo u mnie przez ten czas. Tak, wiem. Wszystkich to interesuje. Niemniej jednak zdołałam zawalić w szkole, co tylko się dało. Jestem zdolna. Ale to nic. Uwierzyłam (mimo wszystko), że dam radę fantastycznie napisać maturę (która jest za sto lat, ale strasznie się tym przejmuję) i się dostanę. Tłukę to sobie do głowy.

No dobrze, po zawaleniu wszytskiego, co się dało były FERIE! A w ferie było ambitnie, przerobiłam całą starozytność. Sama. Z własnej woli. Ale to mniej ważne. Był u mniej moj kochany krejzol, wyżej już wspomniany. I bylo absolutnie fanastycznie. Była masa żarcików z których nikt inny by się nie śmiał (DRACO MALFOY MA ODKURZACZ!!!), masa Placebo I Green Day'a (niestety w tej kolejności, to wszystko przeze mnie), Ashtray Heart 8 bit (absolutne love), awangardowa modernistyczna szarlotka, naleśnik który napierdalał miłością, zyliard idiotycznych zjęć z których żadne nie może ujrzeć światła dzienniego bo to nie przystoi, pogaduszki przy HERBACIE... aaaaach!

A teraz co? No cóż. Mój mózg odmawia mi posłuszeństwa i domaga się odrobiny endorfin, mimo że staram się mu przetłumaczyć, że po kilku dniach wesołego podskakiwania bedzie tak jak zawsze. Bo będzie. Ja i cały wszechswiat to wie. Uch

6,5/8. Jestem z siebie strasznie dumna.