zapomnieć..

Przychodzisz do mnie, prosząc, błagając o ratunek. 

Patrzę Ci w oczy. 

Nie wierzę, że to Ty. 

Tyle dni, 

Tyle Chwil. 

Pozwoliłeś mi cierpieć. 

Czuć każdy ruch, każdego dnia, każdy oddech, każdy uśmiech, bez Ciebie. 

I oczekujesz Pomocy?

Gdzie byłeś, gdy ja upadałam i nie mogłam wstać? 

Gdzie byłeś TY, kiedy moje serce wołało o pomoc, bo gardło nie zniosłoby takiego wrzasku?

Uśmiecham się. 

Nie umiem Ci współczuć. 

Jest mi tylko szkoda, że pozwoliłam Ci być. 

Obiecywać. 

Że pozwoliłam sobie czuć. 

Przepraszam. 

_________________________________________________________________________________

Czy tylko ja teraz bardzo nienawidzę ludzi? Zawsze nienawidziłam.. 

Dlaczego wciąż im ufam? 

Dlaczego wciąż daję się nabierać? 

Gubię się. 

Nie umiem znaleźć spokoju, równowagi.. 

Brakuje tak wielu kawałków w moim sercu. 

Ale muszę iść dalej. 

Obiecałam. Niestety osobom, które swoich obietnic nie dotrzymały...

Ale ja nie zamierzam się poddać. 

Skoro chcesz, to wyrwij mi serce i zobacz, jak wielu kawałkow nie ma. 

Zabawne. Skoro potrafię się uśmiechać, być zarąbistą kumpelą, i ogólnie osobą. 

Dlaczego czuje się samotna? 

Pozdrowienia dla wszystkich, którzy sprawili , że dzisiaj się śmiałam

Ciapa, Łukasz, <3 najważniejsi. Dziękuję, wariaci. 

Mimo wszystko dam radę...

czyżbym znowu zaczynała tęsknić?