18.03.2016 

Kiedy strach o zdrowie i życie puka do ludzkiego serca- ten zdaje sobie sprawę co naprawdę w życiu ważne.
I nagle chce się chłonąć każdą chwilę, oddychać nią...
Napawać się zapachem swojego Dziecka, pachnącego niemowlęciem...
Zapamiętać ten zapach na zawsze... 
Złapać chwilę, zatrzymać ją...
I nagle chce się powiedzieć "Kocham" na zapas, wszystkim bliskim...
I boi się...
I mówić nie chce o tym strachu, bo przecież i oni się boją tak samo...

To płacze po cichu, bo dawno nauczył się płakać bezgłośnie...

I  lepszym się człowiek chce stać, obietnice składa, że jak tylko zdrowie będzie to on już przestanie narzekać i doceni wszystko...
Nadzieje chwyta garściami...


I lepszą się stanę, jak Bóg da!