*piece of me..* 

bo ot tak po prostu..

czy czasem tak trudno zrozumieć?

jedna wiadomość, a On od razu zaczyna krzyczeć..

na tym polega zaufanie?

piepszone drugie zdanie..

nienawidzę siebie..

a On co ma do powiedzenia?

przepraszam?

wolałaby go nie słyszeć już z Twoich ust.. bo jest takie..

nieszczere?

powiedziała wszystko.. nie miała nic do ukrycia, a On swoje dwa zdania musiał dodać.. tak bez celu?

i że On niby zachowuje "to" dla siebie..?

żal..

[powrócić do lat dzieciństwa.. tego bezstroskiego biegania i łapania motyli..]

gdzie podziała się ta radość?

..to ganianie przez pół miasta w środku nocy, bo On coś powiedział a Ona chciała go złapać.. ten śmiech i upadek.. oczy wszystkich na Nas, ale co tam w końcu to dzieci..

..ta impreza, na której Ona tak bardzo chciała być blisko Niego..

..ten jeden taniec chociaż mogło być ich tak wiele.. i ta nutka żalu w głosie, dlaczego tylko raz?

..a ten sms? że "..po prostu Cię kocham".. jeden najpiękniejszy..

..a Kraków? i ten nasz wakacyjny wyjazd czerwcowy, który już nie zostanie zrealizowany..?

..a gwiazdy na niebie? nigdy w nie nie patrzyła.. to był ten jedyny raz.. piękny..

..a ta blizna od prostownicy.. taka błaha sprawa a jednak tak mnie się podoba..

..a ten uśmiech kiedy jednak przyszło się dla Niego na impreze..po godzinie płaczu..?

..a ta dziurka, która wczoraj poszła? i ten głos mamy mówiącej, że ją rozpraszamy..

{chwila jedna z milionów ich wspomnień} i teraz daj zapomnieć?

NIGDY..!

słowo kocham już nic nie znaczy..