Just... never look back. 

Jest jedynym o którym pragnę zapomnieć i jedynym którego kochałam wystraczająco mocno by nie móc zapomnieć..
Nawet jeśli łamał mi serce.. Jest dokładnie tym czym się łudziłam że nigdy nie będzie.. Jednakże wciąż żyje wewnątrz mnie

więc powiedz mi JAK TO JEST? .  Przyszedł czas żeby moje marzenia zostały usłyszane.. Nie będą zepchnięte na margines wszystko przez to , że nie chciał mnie słuchać... powtarzanie w kółko jednego było nieco męczące.. Ranienie się nawzajem

i brak zaufiania.. A teraz? brak chęci na naprawianie tego co SAMI ZNISZCZYLIŚMY .. Brak odwagi by spojrzeć sobie w oczy, brak odwagi na wydobycie z siebie chociaż jednego słowa...  I brak odwagi aby uwierzyć że jeszcze będzie dobrze...

UDAWANIE że się nie znamy ... OKROPNE.... ehh..